ο Στέργιος είναι ένα λογικό επιχείρημα/παλεύει με το επιχείρημα, μέχρι αυτό να καταστεί λογικό-αδρανές/στο κενό εδράζεται ο φόβος της απώλειας/το ενδεχόμενο να είναι αυτό πιθανό/γαλάζια γέλη απλώνεται βίαια στη νύχτα της αμφιβολίας/βάλσαμο οι επιστρώσεις της αμεσότητας πάνω σε μία πληγή ευτυχής κατάληξης/πιο κάτω, παραμονεύει η θάλασσα/όπως ανάποδο οχτώ σε πλαστική ευθεία διορατικότητας/κάνοντας κλικ στον τρόπο με τον οποίο ο καθένας ανοίγει την καθημερινότητα/αναψυκτικό βραχείας δράσης με έντονη φόρτιση του διαφράγματος/90 μοιρών ύπνος και πρωινό σε κιβώτιο ερευγμών βραδυνής πλάνης/όπως κι αν σταθείς, θα ανακαλύψεις ότι η θέση αυτή, δεν σου ανήκει/ό,τι δικό σου, εκκρεμεί στο ενεχυροδανειστήριο των χειροκίνητων φωτογραφικών μηχανών, μαζί με την έκπληξη του αργύρου που κοιμάται στο στρώμα της εμουλσιον/μίλα καθαρά, όπως όταν πλένεις τα μάτια σου, στη πολυθρόνα(sofa) του Ιωάννη/ούτε ο χρόνος σου ανήκει/είναι αυτό μια διευκόλυνση/φλερτάροντας με το πεντηκοστό λεπτό της συνεδρίας/θα ανοίξω μία από τις πόρτες που δεν κλείνουν ποτέ/θα ονομάσω ξανά το πριόνι που ιονίζει τις φλέβες μου/στυλοβάτη των λέξεων σε γυαλιστερό τραπέζι/σταγόνες μελάνης πάνω σε κάποιο στίχο του Morrison/στον τοίχο, ένα πορτοκάλι, αποπνέει από τους πόρους του την δυσφορία της επικόλλησης/απέναντι σε κάθε επιχείρημα, υψώνεται ο βράχος της λογικής/θα ανέβω για να πέσω ξανά/η ευκαιρία αυτή, ανοίγει το άπειρο...
