επισκ0πηση

Ο χώρος αναλόγως/χρονική ανακολουθία/το εντός καθώς έρχεται εκτός μου/βρίσκομαι εδώ, πίσω από το ανοίκειο εκεί, αφουγκραζόμενος την ανάσα του άλλου/στο διάστημα που απλώνει η σιωπή/αντιμέτωπη τρυπάει το στήθος/τον τρόπο που μαθαίνω να ζω ενώ ξεχνάω το αλάτι/την κραυγή που τυλίγει την άρνηση/κακοφορμισμένη επιλογή της ηγεμονικής ελευθερίας/διαγράφοντας τόσα όμορφα πράγματα για την ανάγκη του "χάλασα" όλοι οι μαύρη κύκλοι/αυτόεπιβεβαιούμενη ανυπαρξία στο διηνεκές/τρώγοντας τις σάρκες του τίποτα/ πιστεύω στον φοβισμένο ορίζοντα/στα άδεια μπουκάλια του χειμώνα/στις πτήσεις που δεν έγιναν/στα μάτια που ο δρόμος στενεύει, ο φόβος με οδηγεί στο παιδικό δωμάτιο του πόνου/δαγκώνοντας δάκρυα/τυλίγω την καρδιά μου για έξω/κρυώνω/ βουβό/ παγωμένος/ πλησιάζω/μακριά από μένα/καταφθάνει με προσφορές

keyβδιλο(ν)

Ο χρόνος τελειώνει
Ο χρόνος μας
Εκείνος
που αποτελεί το απροσδόκητο της χάρης μας
Να είμαι τώρα εδώ όπως νεκρός
Σκότωσε με
Την στιγμή αυτή που δεν σου ανήκω
όπου
Το όνομα μου στα χείλη σου
Τρύπια δεκάρα κάτω από τη ν ανάσα σου
Το εισιτήριο για απέναντι