αναπόδραστο σημείο διαφυγής
το τεταμένο δάχτυλο ξερνάει
υπακοή στα αίτια της εκλογής
όπως εκείνη ορίζει
σε διασχίζει το νερό της ειδίκευσης
καθώς πνίγεσαι στο σκεύος της έκπληξης
απολυμαίνεις τα μέλη της επαφής
να μη μολυνθείς από τα χνώτα που κρύβεις
στα δόντια το αύριο
όπως υπόσχεση σε δέντρο αναψυχής
σφήνα στο αδυσώπητο έλεος
ασθμαίνεις κομμάτια από "επιλογή"
ακονίζεις την τάφρο της απώθησης
το κουρασμένο destiny σε αναμονή
λύπη
για το αδιέξοδο της συνέπειας
το άσπρο ψάρι της θλίψης
με σιωπή σε αβυσσαλέο ορίζοντα
φιμωμένης
φλεγόμενης πείρας
2 σχόλια:
Ωραίο ποίημα σύντροφε :)
να΄σαι καλά σύντροφε
Δημοσίευση σχολίου