27η Οκτωβρίου του 0000, στην Προξένου Κορομηλά, πρίν αυτή γεμίσει από trendy boutique, όταν ακόμη ήταν ένα ρέμα, χωρίς πεζοδρόμια και ρείθρα να μπλέκονται στις ρόδες των πεινασμένων οχημάτων, τότε που τα πρωινά πνίγονταν από αλκοόλ και αίμα, στον γκισέ του μπαρ Λούκυ Λουκ, μετά την τελευταία προβολή της ταινίας Dancer in the Dark του Lars von Trier, ο υποφαινόμενος βρέθηκε στη μοιραία θέση της αναπόδραστης αποδοχής ενός ταξιδιού μέσα στο χρόνο -με τις προγραμματισμένες επιπλοκές του βέβαια- καθώς δίπλα του εμφανίστηκαν ως δια μαγείας τα εξής πρόσωπα: η δούκισα Ευθυμία Στολίσναγια του γένους των Ρομανώφ του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας, κι ο προσωπικός της αρλεκίνος Δυσθύμιος ο Σάντεμαν από το Πορτο της Πορτογαλίας.
Το πρωτόκολλο της Herradura επιβάλλει σε caballito γλείφω - πίνω - δαγκώνω. Το jetlag, συνέπεια της πτήσης τού χορεύοντας στο σκοτάδι, και η προσγείωση στην αυλή του φύλακα της νύχτας που ποτέ δεν κοιμάται, είχαν ως αποτέλεσμα την ανατροπή των κανόνων με αδιευκρίνιστες συνέπειες.
Η Ευθυμία Στολίσναγια Ρομανώφ μιλούσε άπταιστα την ελληνική, αιτία γιαυτό η Ρωσική επανάσταση που ανάγκασε τους ευγενείς γονείς της να την φυγαδεύσουν στο εξωτερικό, εκμεταλλευόμενοι την ιδιοτέλεια ενός Έλληνα εμπόρου όπλων με φοινικική σημαία.
Ο αρλεκίνος Δυσθύμιος ο Σάντεμαν ήταν αποινί ένας αρλεκίνος που έκανε πως μιλούσε πορτογαλικά.
Η νύχτα ήταν καταδικασμένη από την δίχως οίκτο ερμηνεία της Bjork και τον σκηνοθετικό δεσποτισμό του Lars von Trier οπότε το πρωινό ήταν ο μόνος δρόμος.
Η πόρτα άνοιξε, έβρεξε πολύ τελικά, το ποτάμι θα κατέβαζε νερό, ιδανική ευκαιρία για κανόε καγιάκ [και την έχασα;]
Η πόρτα άνοιξε, έβρεξε πολύ τελικά, το ποτάμι θα κατέβαζε νερό, ιδανική ευκαιρία για κανόε καγιάκ [και την έχασα;]
Στούς φίλους που πήγαν γιά νερό και γύρισαν κουρεμένοι
Στούς φίλους που πήγαν στο μπάνιο και δεν γύρισαν
Στούς φίλους μου που πήγαν για μπάνιο και δέ θα γυρίσουν ποτέ
