Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

καθώς περίμενα αυτά που θα συμβούν με είδα να πεθαίνω όπως όταν σπρώχνεις κάποιον για να περάσεις δηλαδή ακριβώς όπως όταν κάνεις όταν περνάει το βαγόνι σου και εσύ χαμογελάς σαν να ήσουν πάνω και μετά γελάς γιατί έφαγες τα σούτια σου στην είσοδο του marketing για άγνωστο σκοπό όπως να σου έσπαγε ο Αντώνης το τζάμι σε μία απόπειρα απομάκρυνσης του ειδώλου του από την υγρή αντανάκλαση τού έχω να δώσω πακέτα με χαρτομάντηλα: να στεγνώσεις την επιθυμία της διάκρισης τελικά όπως όλοι και να γίνεις χρησμός.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

(Sol)d out

Υποκρισία
Πρόσωπο λαμπερό στην αθέατη πλευρά της μέρας
Το ιριδίζον χαμόγελο της αθανασίας
Η τεχνητή οδοντοστοιχία της παλλόμενης σιωπής
Συριγμοί στην προσηλωμένη ακοή της παθητικής συγχρώτισης
Με ετερόδοξους ιανούς-σωτήρες της παλινδρόμησης
Ο φόβος του φόβου
Η κακοδιαχειριζόμενη εξουσία της σκιάς σε διαύγεια
Δίπλα αλλά υπό το φως
Αυτοδιαχειριζόμενος το χλιαρό έλλειμμα της έρπουσας διάνοιας
Λείχοντας τα σάλια της μετάληψης
Από το χέρι σε πτώση
Ουρανός σε στιγμιαία αναπαράσταση 3/4 ηλεκτρονικά διεγειρόμενης ίντσας
Γραφείο ενοικίασης συντρόφου σε primetime zone
Με την απαίτηση της εκτόνωσης μιας βίας που δεν ξέσπασε ποτέ
Σε ένα κέντρο που θυμίζει ξεπλυμένο παιδικό στοματικό διάλυμα
Στο επισκευασμένο στόμα ενήλικα
Αντηχεί από τα μέσα προς τα έξω
η σιωπή
ο διψασμένος Φόβος

Ο παλμός ενός ζωτικού οργάνου προς πώληση

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

TV 100 (BOSCH)


καμιά φορά σκέφτομαι-λες και το να σκέφτομαι είναι κάτι που μπορεί να συμβεί-πως τα δόντια μου χαμογελάνε στο δάκρυ όπως αν καθόμουν στο κέντρο του δωματίου που δεν είναι δικό μου και έλεγα πως δεν είναι δυνατό να κάθομαι τώρα εδώ και να σκέφτομαι για όλους εσάς χωρίς λόγους, κάποιος λόγος θα υπάρχει να μηρυκάζω όπως άλλοτε τα γελοία χάδια των σπουδαρχίδων και η εξουσία των οκτώ και τριάντα...
ήταν τόσο αστείο να κάνεις πως νοιάζεσαι...

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

friendlagunmikvinuramigotemanφίλος



ο φίλος:
θα σε νοιαστεί όταν θα είναι πλέον σίγουρος ότι δεν χρειάζεται να κάνει αλλιώς, όταν με βεβαιότητα θα έχεις ξοφλήσει.

ο φίλος:
δεν θα σου πει ποτέ την αλήθεια, όχι για να μη σε πληγώσει αλλά για να μπορεί να σε χειραγωγεί μέχρι το τέλος της αυλής του.

ο φίλος:
δεν θα σου πει ποτέ ψέματα, πάντα με την αλήθεια στα δόντια, θα προασπίζεται το συμφέρον σου, κόβοντας στα σκοτεινά τα νύχια της γάτας που καιροφυλακτεί να αλλάξει το διάκοσμο στο οικείο αστείο.

ο φίλος:
το σκιώδες αντικείμενο της εξουσίας που θα συμμορφώνεται πάντα στις εκκλήσεις του υπό διαμόρφωση λαμόγιου για τη χαρά αφιερώματος στο freepress της γειτονιάς του.

ο φίλος:
η ανάγλυφη απογοήτευση του παγωτού σε τήξη υπό την κεκτημένη φοβία της ενατένισης άνω του ορίζοντα.

ο φίλος:
θα αποφασίσει την ανικανότητά σου ερήμην, άλλωστε αν ήσουν ικανός δεν θα ήσουν φίλος.

ο φίλος:
αν όλα πάνε καλά, θα πει: αυτός καβαντζώθηκε, να πα' να γαμηθεί, εμείς να δούμε τι θα κάνουμε, κι εξαφανίζεται.

ο φίλος:
όταν πεθάνεις έρχεται πρώτος, με μαύρο δάκρυ να κλάψει, να θυμηθεί όσα περάσατε και με απόγνωση ιαμβική, να αναλογιστεί για όσα δεν έκανε, και γύρω του οι συγγενείς υφαίνουν έναν φίλο.