Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

...ησυχία

θριαμβευτής της ηλιθιότητας
ακατανόητος σκύλος
πέτρα που δεν έσκασε
κενό δίχως θόρυβο
περιορισμένη ευθύνη συγκεντρωμένης αντίληψης
διχασμένη ανοησία
ψωνισμένος εκλεκτικισμός-όχι εκλεκτισμός όπως συχνά αναφέρεται
σάπιο δόντι-κουφάλα
ρημαγμένη χαρά
περιορισμένης ευθύνης
οξυδερκής ανοησία
εμβρίθεια της Λατινοαμερικάνικης ακατανοησίας
σκευασμένη ανοησία
επισκευασμένη νόηση
διανυκτερεύουν μετά τις 13
όλα΄εκείνα που μπορούν να σε σώσουν
μαύροι κουρσάροι, ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας
και λοιποί ρυθμιστές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας
γράφουν μηνύματα σε ανθρώπους που δεν υπάρχουν
ώστε να κοιμάσαι
όπως μαύρη τρύπα σε υαλοπωλείο
ταύρος με περικεφαλαία
τυχάρπαστος σίγουρος φίλος
σε επιδότηση
για την καλλιέργεια της ησυχίας

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

R.E.S.P.E.C.T.

Johmar είπε...

Πως τα βγάζεις πέρα με την επίγνωση ότι έχασεσ τόσο χρόνο γράφοντας και περισσότερο χρόνο μη γράφοντας, χρόνο να πολιορκείς τους κόσμους της φαντασίας, σαν να κόβεις ψωμί με μαχαίρι που είναι στομωμένο απ' την τριβή του με την ναυτία του κοινότοπου

blemobill είπε...

(συχνά αναφέρεται
σάπιο δόντι-κουφάλα
ρημαγμένη χαρά)
με πονεσαν οι στιχοι...
κατοχος σαπιλας και εγω!

salvador είπε...

εσυ.. αυτοκίνητο δεν θα πάρεις;!

Duchamp είπε...

τα σέβη μου

...κόβοντας με το ψωμί το μαχαίρι και γεμίζοντας, με ήσσονος σημασίας, μίχουλα τα μάτια, βολβογυρίζοντας την ανακατωπενία μου στη λιμασμενομούσκουλη ανεμοχάρια του κυνοβροντοτιποτοιισμού

αν ο σπόρος δεν σαπίσει, ο κάτοχος του σpirit δεν θα ανθίσει

εγώ...ποντικοκρυμμένος στις ρόδες του:ανήμπορος όπως οι πόροι του φεγγαριού όταν δακρύζει