Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

keyβδιλο(ν)



Ο χρόνος τελειώνει
Ο χρόνος μας
Εκείνος
που αποτελεί το απροσδόκητο της χάρης μας
Να είμαι τώρα εδώ όπως νεκρός
Σκότωσε με
Την στιγμή αυτή που δεν σου ανήκω
όπου
Το όνομα μου στα χείλη σου
Τρύπια δεκάρα κάτω από τη ν ανάσα σου
Το εισιτήριο για απέναντι

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

η στιγμή εδώ
κι εκεί,
δηλαδή δυο στιγμές,
έχουν ήδη σκοτωθεί
μα ο χρόνος
μας
δεν τελειώνει
δεν εξαργυρώνει το
προπληρωμένο
ενιαιο εισιτήριο...

Immortal Junkie

Duchamp είπε...

... ατέλεια/ όπως μεθυσμένο παράθυρο στα πόδια Ιανουάριου αυτόχειρα/ ακυρώνει... όταν δεν τα αλλιώς καταφέρνει