Δίπλα από το κτηνιατρείο η πραγματικότητα και εντός της ο σάπιος πυρετός της εφήμερης δράσης, επίφαση του δημιουργικού κύματος που σαρώνει τον αστικό ορίζοντα. Βαδίζοντας προς τα κάτω οι σκέψεις προκαλούν ένα βόμβο που σπρώχνει το βλέμμα στον σβησμένο πυρήνα της ύπαρξης ...μετρώντας τα σημάδια των δαχτύλων πάνω στο τζάμι πίσω από το οποίο με παρατηρώ ...να μην είμαι εγώ αυτός που τώρα βουλιάζει στην πιο βαθιά νύχτα της ανυπαρξίας/ στο πηγάδι του τίποτα το μαύρο νερό του σε ...φιξ καρέ τη δισδιάστατη ζωή μου στο τώρα που σβήνει.
Κρυώνω αλλά δεν έχει σημασία πια, κρύωνα πάντα όπως ακριβώς ήμουν μόνος πάντα ...point σε λευκό φόντο και μετά κενό.
Τίποτα δεν διαφέρει πραγματικά όπως και τίποτα δεν ενδιαφέρει ...
1 σχόλιο:
καλή χρονιά
Δημοσίευση σχολίου