... ο διακοσμητικός ρόλος των ματιών, η εξίσου σημαντική απόσταση της ακοής από την αίσθηση, η προσήλωση στην αστοχία των υλικών η επιτηδευμένη ελευθερία της αναζήτησης του νοήματος, του δικαίου, της πραγματικότητας.
Γράφω πως διαβάζω ότι εδώ γράφεται πως η μαζική κουλτούρα δικτυωμένη πλέον σε ένα ευρύτερο εικονικό δίκτυο διάδοσης της εμπειρίας ως μεταδοτικής νόσου και της διαρκώς επεκτεινόμενης προβολής του απωθημένου "εγώ" σε διάσταση, οδηγεί σε μία απόπειρα επιβολής της υποκειμενικότητας με όρους καθολικής σημασίας (ή εγώ ή τίποτα), σε μία υφέρπουσα λογοκρισία απόρροια του ρατσιστικού Urban Facto, κι ενώ όλοι γνώριζαν πως ορισμένα στραβά δόντια μπορούν να στρώσουν και χωρίς Hardware επεμβάσεις τώρα όλοι προτείνουν πακέτα επιδιόρθωσης σε προνομιακές τιμές για εκείνους που χαμογέλασαν όταν έπρεπε.
Δεν φτάνει μόνο να κοιτάζεις τον καθρέπτη
πρέπει λίγο να νιώθεις αυτό που σε κοιτάζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου