Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

ο,τι μου μοιάζει δεν υπάρχει στο τετράγωνο


άλλη μία πανσέληνος1
μέρα
με μάτια πικρά
οιμωγές σε θερμοκρασία δωματίου
αγγίζω
τη στιγμιαία μεταβολή των δακρύων σου
σε αργή κίνηση
όπως λιωμένο παράθυρο(η εγκράτεια του αναπόδραστου πλαισίου)
παρακολουθώ
πίσω από τις βίαιες συνάξεις
των καθωσπρέπει καταπατητών
ποτέ
όπως υπάρχει σε αναζήτηση
έρποντας ο καπνός
ο καρπός και η απόσταση εντός μου
να διακρίνω
λεπτές αποχρώσεις
της απόχρωσης (λ΄)

1:όπου κοινοτοπία

8 σχόλια:

Johmar είπε...

In vino veritas. Φτηνές απολαύσεις σε ακριβά μέρη. Στρέφω με μεγάλη προσπάθεια τον εαυτό μου προς ένα σημείο προσοχής και είμαι μόνος σαν ηττημένος μπαμπουίνος, αλλά αν αναλογιστείς τις εναλλακτικές. Πως κάθε στιγμή είναι κάτι άλλο, μια απέραντη ποικιλία, τόσα που θα μπορούσαν να υπάρξουν κάποια μέρα και όλα να έχουν σημασία, να γεμίζεις την πόλη, τη χώρα, κάγκελα σαν τον Μόντριαν, η Βιέιρα Ντα Σίλβα είναι εξίσου πιθανή αν τη βρεις και επιτέλους καταλαβαίνω τον Τζάκσον Πόλοκ.

Duchamp είπε...

Καταλαβαίνω τον Πόλλοκ, καταλαβαίνω τον εαυτό μου άρα πεθαίνω ή είμαι κιόλας νεκρός, δλδ ο θανατός μου έχει συμβεί χωρίς απώλεια.

Ανώνυμος είπε...

κοιτάζω άσκοπα,

σαν να ζυγίζω καπνό
και
λίγο καπνό ακόμη

Immortal Junkie

Duchamp είπε...

κοιτάζω
εγώ ή εκείνος
κοιτάζω
μέσα μου
από τα μάτια
εντός του μαύρου πλαισίου
κολυμπώντας στην είσοδο
του κύματος
ιλαρός εγγραφέας
απώλεια σκοπού
σε καπνό που στριγγλίζει
ολισθηρή κάθοδος στην πρόσφυση

Ανώνυμος είπε...

βαδίζω απρόσεκτα πάνω σε κοφτερά χαρτιά
κουβαλώντας πέτρες βουνά
γιατί ο καπνός διαλύθηκε
και έχασα την έξοδο

Vicious Circle

Duchamp είπε...

είχες ζητήσει να μη θάψουμε το σώμα σου... στη θέση του τοποθετήσαμε ένα βράχο. Για διασκέδαση σου προτείναμε να τον ανεβάσεις έως την κορυφή της προηγούμενης λέξης. Έφτασες ως εκεί επιστρέφοντας σε εμάς τους άλλους, μα εμείς τελούσαμε σε πλήρη απουσία και το αντίδωρο σου έγινε τροχός και πέτρα κάτω από τη γλώσσα... σε ακούω κι από εδώ ακόμα, καθώς προσπαθείς να με δαγκώσεις, τα δόντια σαν θρυμματίζεις... μία μπύρα ακόμα

Ανώνυμος είπε...

το όχι δεν είναι άρνηση, αδυναμία ίσως,δεν μπορώ/δεν θέλω-δεν θα πάω εκεί.. φυγή από την αποφυγή καθώς τρέχω ανάποδα στο μονόδρομο του παραλογισμού μου.
δεν θα έρθω σήμερα γιατί είμαι ήδη εκεί με μια πίκρα στο στόμα..
από αύριο κρασί

Vicious Circle

Duchamp είπε...

Θα μπορούσε το όνομά σου να είναι Παύλος άλλα προφέρεται τελικά αλλιώς, ίσως όπως ο σπόρος όταν πεθαίνει, όταν όλα ξεκινάνε από την άλλη, όχι όμως ανάποδα μόνο αλλιώς... και ναι με μία πίκρα στο στόμα καθώς λιώνει κάτω από τη γλώσσα άλλος ένας πόνος, κι ο πανικόβλητος ερχομός της επιστροφής, υπαναχώρηση εντός... σήμερα μόνο ατόφιο λεμόνι