Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

δestiny με άσπρο psάρι

αναπόδραστο σημείο διαφυγής
το τεταμένο δάχτυλο ξερνάει
υπακοή στα αίτια της εκλογής
όπως εκείνη ορίζει

σε διασχίζει το νερό της ειδίκευσης
καθώς πνίγεσαι στο σκεύος της έκπληξης
απολυμαίνεις τα μέλη της επαφής
να μη μολυνθείς από τα χνώτα που κρύβεις

στα δόντια το αύριο
όπως υπόσχεση σε δέντρο αναψυχής
σφήνα στο αδυσώπητο έλεος

ασθμαίνεις κομμάτια από "επιλογή"
ακονίζεις την τάφρο της απώθησης
το κουρασμένο destiny σε αναμονή

λύπη

για το αδιέξοδο της συνέπειας

το άσπρο ψάρι της θλίψης
με σιωπή σε αβυσσαλέο ορίζοντα

φιμωμένης

φλεγόμενης πείρας

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο ποίημα σύντροφε :)

Duchamp είπε...

να΄σαι καλά σύντροφε