Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

tip6τα

πασχίζω να καταλάβω αυτό που κρύβεται
-δαγκώνει τον αέρα
-εγκλωβίζει το διάφραγμα
-καρφώνει το τώρα
αυτό που συμβαίνει

τραχύ ανάδεμα μεταμεσημβρινής απόγνωσης
χειραψία του άνω έλους

να διαμαρτυρηθώ
για τις ανέσεις τις καθημερινότητας
την συνάφεια
τα ύπουλα δέντρα της εγκαθίδρυσης της άνοιας
τον σκύλο του γείτονα
το κολάρο της άγνοιας
την ιστορική σημασία της πουτάνας
την αλήθεια της γάτας μου
πέντε το πρωί
χωρίς αλκοολική σημασία
0 βαθμοί υπενθύμισης
4 μέτρα πριν την αλλοίωση
8 δάσκαλοι της ενηλικίωσης
για την χαρά της απώλειας

δαγκώνω τον αέρα
εγκλωβίζω το διάφραγμα
καρφώνω το τώρα
αυτό που δεν συμβαίνει

τίποτα, όπως όλα
ό,τι όπως λέω
ότι τίποτα
δεν περιμένω ακόμα...

2 σχόλια:

Johmar είπε...

Το άνω έλος, όπως λέμε άνω Ιερουσαλήμ. Δηλαδή ο παράδεισος είναι ένα έλος. Προσωπικά δεν βλέπω πιο προφανές μέρος για να περιβάλει τα διαμάντια και τους άλλους πολύτιμους λίθους ή καλύτερη παρομοίωση για την ενδομήτρια ζωή

Duchamp είπε...

...δηλαδή η υπόσχεση για ό,τι δεν θα ζήσεις εδώ, είναι υπόθεση εργασίας, γκρίζο χωνί από όπου ο λόγος αφανίζει την αιτία