Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

friendlagunmikvinuramigotemanφίλος



ο φίλος:
θα σε νοιαστεί όταν θα είναι πλέον σίγουρος ότι δεν χρειάζεται να κάνει αλλιώς, όταν με βεβαιότητα θα έχεις ξοφλήσει.

ο φίλος:
δεν θα σου πει ποτέ την αλήθεια, όχι για να μη σε πληγώσει αλλά για να μπορεί να σε χειραγωγεί μέχρι το τέλος της αυλής του.

ο φίλος:
δεν θα σου πει ποτέ ψέματα, πάντα με την αλήθεια στα δόντια, θα προασπίζεται το συμφέρον σου, κόβοντας στα σκοτεινά τα νύχια της γάτας που καιροφυλακτεί να αλλάξει το διάκοσμο στο οικείο αστείο.

ο φίλος:
το σκιώδες αντικείμενο της εξουσίας που θα συμμορφώνεται πάντα στις εκκλήσεις του υπό διαμόρφωση λαμόγιου για τη χαρά αφιερώματος στο freepress της γειτονιάς του.

ο φίλος:
η ανάγλυφη απογοήτευση του παγωτού σε τήξη υπό την κεκτημένη φοβία της ενατένισης άνω του ορίζοντα.

ο φίλος:
θα αποφασίσει την ανικανότητά σου ερήμην, άλλωστε αν ήσουν ικανός δεν θα ήσουν φίλος.

ο φίλος:
αν όλα πάνε καλά, θα πει: αυτός καβαντζώθηκε, να πα' να γαμηθεί, εμείς να δούμε τι θα κάνουμε, κι εξαφανίζεται.

ο φίλος:
όταν πεθάνεις έρχεται πρώτος, με μαύρο δάκρυ να κλάψει, να θυμηθεί όσα περάσατε και με απόγνωση ιαμβική, να αναλογιστεί για όσα δεν έκανε, και γύρω του οι συγγενείς υφαίνουν έναν φίλο.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπορείκαινα τρομάζουν όταν ανοίγουμε τη μαύρη πόρτα της αλήθειας μας και φεύγουν μην τους καταπιεί.

Duchamp είπε...

Αφορμή για το παραπάνω αποτέλεσε το "καλό" περιβάλλον που διαμορφώθηκε, μετά τις πρόσφατες ανακατατάξεις και το κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί, στην εταιρεία όπου εργάζομαι.
Μαύρες πόρτες άπειρες, αλήθεια καμιά, όταν ο άλλος δεν έφυγε αλλά δεν είναι εκεί, κάνει πως είναι εκεί, υποδύεται την παράλληλη εκδοχή του εαυτού του στο ηθικό σύμπαν της σαύρας.

Ανώνυμος είπε...

Οι πόροι που μέχρι χτες μας εξασφάλιζαν μια κάποια ελεύθερία ήταν υποθηκευμένοι και οι συνάδελφοι, (α)δελφίνοι μιας εξουσίας έρπουσας. Κρατάμε όποιες αξίες είχαμε και την ελπίδα ότι η κακοήθεια έχει κοντά πόδια. :)

Duchamp είπε...

... ότι έχει τερηδόνα