ΞΥΠΝΗΜΑ - Robert Desnos

Παράξενο καμιά φορά ξυπνάμε μές στήν νύχτα
Γιατί μέσα στον ύπνο μας κάποιος κτυπά τήν πόρτα
Και στήν εξαίσια πόλη τού μεσονυκτίου τής
ημι-αφύπνισης καί μισο-μνήμης
ηχούν βαριά σ' όλους τούς δρόμους θύρες

Ποιός είναι ο νυκτερινός άγνωστος επισκέπτης
τί έρχεται νά βρεί ποιόν νά κατασκοπέψει
Ζητιάνος ψωμοζήτης
Είναι ένας κλέφτης είναι πουλί
Τό είδωλό μας στόν καθρέφτη
Πού επιστρέφει από μιά άβυσσο διαφανή
Καί θέλει πάλι πίσω νά γυρίσει
Καταλαβαίνει πόσο έχουμε αλλάξει
Πώς το κλειδί έχει μαγκώσει πιά στην κλειδαριά
Τής μυστηριώδους πόρτας τών σωμάτων
Ακόμη κι άν μάς έχει εγκαταλείψει μόλις πρίν λίγο
τήν κρίσιμη που σβήνει τό φώς στιγμή

Λοιπόν τί θ' απογίνει
Πού γυρνά; υποφέρει;
Μήπως τά φαντάσματα έρχονται από εδώ;
εδώ ζούνε τά όνειρα;
γεννιούνται οι λύπες;

Τήν πόρτα μου μήν τήν ξανακτυπήσεις επισκέπτη
Θέση στό σπίτι μου καί στήν καρδιά μου δέν υπάρχει
Γιά τίς παλιές τού εαυτού μου εικόνες
Κι άν ίσως εσύ μ' αναγνωρίζεις
Εγώ ποτέ δέ θά μπορέσω νά γνωρίσω εσένα.

Αποδεχόμενος την πρόσκληση του Δημήτρη Αθηνάκη αντιστέκομαι κι εγώ με ένα ποίημα
Μεταφέρω τη βούληση στους:

manground

salvador

ινδόλη

[HDD345F]

industrialdaisies